Testament i sprawy z nim związane:

1. Testament – co to jest, jakie są jego rodzaje
2. Spadek – kto dziedziczy
3. Zachowek – co to jest i komu się należy
4. Postępowanie spadkowe – jak przebiega
5. Testament z zagranicy – co zrobić

Potrzebujesz Tłumaczenia Przysięgłego? Sworny.com – szybka wycena i dostawa, wszystkie języki, online. Chyba, że interesują Cię Tłumaczenia stron WWW lub inne, wtedy skontaktuj się ze Slavis – Biuro Tłumaczeń – Kontakt.

Testament – czym jest

Testament jest dokumentem, w którym osoba określa sposób zarządzania swoim majątkiem w przypadku śmierci. Sporządza się go w sytuacji, w której ktoś nie chce, aby jego majątek został rozdysponowany zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi przez Kodeks Cywilny. Prawo spadkowe mówi bowiem, że dziedziczenie na podstawie testamentu ma pierwszeństwo przed dziedziczeniem ustawowym.

Zapis w testamencie może dotyczyć dowolnej osoby, nie tylko krewnych. Testator może także rozporządzać poszczególnymi częściami majątku według własnego uznania (na przykład jednej osobie zapisać mieszkanie w testamencie, drugiej samochód, a jeszcze komuś innemu oszczędności). Warunkiem jest sporządzenie testamentu w formie aktu notarialnego.

Wyróżnia się następujące rodzaje testamentów:

Zwykłe:

• testament własnoręczny,
• testament notarialny,
• testament allograficzny (testament spisany na podstawie ustnego oświadczenia woli w obecności na przykład wójta, starosty, marszałka województwa czy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w obecności co najmniej 2 świadków).

Szczególne:

• testament ustny (powstaje w przypadku obawy rychłej śmierci w obecności co najmniej 3 świadków),
• testament podróżny (sporządzony na statku lub w samolocie w obecności kapitana),
• testament wojskowy (spisany przez dowódcę).

 

Spadek – kto dziedziczy

Jeśli został sporządzony ważny testament, dziedziczenie odbywa się wedle zawartych w nim wytycznych (wyjątkiem jest sytuacja, gdy pominięta w testamencie najbliższa rodzina złoży pozew o zachowek).

Jeśli testamentu nie ma, spadkobiercami są w kolejności:

• małżonek i dzieci – w równych częściach, przy czym małżonek nie może otrzymać mniej niż 1/3 majątku. Jeśli któreś z dzieci nie dożyje otrzymania spadku, jego część przypada wnukom;
• w przypadku braku dzieci (lub jeśli już nie żyją) – małżonek (1/2 majątku) oraz rodzice (po 1/4). Jeśli zmarły nie miał małżonka, jego rodzice dziedziczą po połowie majątku;
• rodzeństwo majątku lub (jeśli któreś z rodzeństwa nie żyje) jego potomkowie;
• dziadkowie lub ich zstępni;
• pasierbowie;
• Skarb Państwa.

 

Zachowek – co to jest i komu się należy

Jeżeli bliska osoba zmarłego nie została uwzględniona w testamencie (bo na przykład postanowił on zapisać wszystko swojemu konkubentowi), ma prawo ubiegać się o część majątku. Cześć ta, będąca konkretną kwotą pieniężną, określana jest jako zachowek. Wysokość zachowku może wynosić nawet 2/3 wartości majątku.

O zachowek mogą ubiegać się jedynie najbliżsi krewni:

• małżonek,
• dzieci,
• wnuki,
• prawnuki

Istnieją jednak sytuacje, w których dana osoba może utracić prawo do zachowku. Są to:

• wydziedziczenie przez spadkodawcę,
• uznanie za osobę niegodną dziedziczenia,
• zrzeczenie się prawa do dziedziczenia po zmarłym lub odrzucenie spadku,
• rozwód lub separacja ze zmarłym (z winy danej osoby).

 

Postępowania spadkowe – jak przebiega

Aby odziedziczyć majątek zmarłej osoby, po jej śmierci należy dopełnić pewnych procedur. Mogą mieć one dwojaką formę: sprawy sądowej, która pozwoli uzyskać postanowienie o nabyciu spadku lub sporządzenia przez notariusza poświadczenia dziedziczenia.

W celu rozpoczęcia postępowania sądowego, należy złożyć wniosek o stwierdzenie nabycia spadku w odpowiednim sądzie rejonowym. Wystarczy, że wniosek złoży jedna osoba i wymieni w nim inne osoby uwzględnione w testamencie.

Do wniosku należy dołączyć:

• akt zgonu spadkodawcy,
• akty urodzenia osób dziedziczących,
• akty małżeństwa, z których wynikają zmiany nazwisk osób dziedziczących.

Po jakimś czasie od złożenia wniosku sąd wzywa spadkobierców na rozprawę. Ustala kto i w jakiej części będzie dziedziczył majątek. Od niektórych osób sąd może wymagać, by złożyły zapewnienie spadkowe jako dowód w postępowaniu. Po zbadaniu wszystkich okoliczności zostaje wydane postanowienie o nabyciu spadku. Wadą sprawy sądowej jest długi czas rozpatrywania wniosku. Procedura może zająć nawet kilka miesięcy.

Szybszym sposobem na załatwienie spraw związanych ze spadkiem jest sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia. Może się tym zająć dowolny notariusz, jeśli stawią się przed nimi wszyscy spadkobiercy oraz złożą oświadczenie o przyjęciu spadku.

Notariuszowi należy przedstawić te same dokumenty, które byłby wymagane w sądzie prowadzącym postępowanie spadkowe. Koszt sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia to maksymalnie 50 zł (plus podatek VAT). Kwota 50 zł to również koszt stwierdzenia nabycia spadku przez sąd.

 

Testament z zagranicy

Może się zdarzyć, że dana osoba zostanie uwzględniona w testamencie osoby mieszkającej za granicą. Z reguły dziedziczenie po obcokrajowcu odbywa się na podstawie prawa panującego w danym kraju. W przypadku problemów można zwrócić się o pomoc do polskiej ambasady lub konsulatu, który udzieli niezbędnych informacji, a nawet pomoże wyegzekwować zagraniczny testament.

W większości krajów postanowienie o nabyciu spadku można uzyskać na drodze postępowania sądowego lub u notariusza. Wszystkie wymagane dokumenty należy złożyć w języku danego kraju lub dostarczyć ich tłumaczenie przysięgłe na odpowiedni język (na przykład tłumaczenie z polskiego na niemiecki).

Może również wystąpić sytuacja, w której dziedziczyć ma osoba nieznająca języka, w którym został sporządzony testament. W takim przypadku należy jej przedstawić przetłumaczony dokument.

Testament i jego tłumaczenie przysięgłe – we wszelkich sprawach związanych z tłumaczeniem testamentów oraz innych dokumentów może pomóc agencja tłumaczeń przysięgłych sworny.com. Korzystanie z jej usług jest szybkie i wygodne, a także atrakcyjne cenowo. To biuro tłumaczeń udostępnia również bardzo szeroką ofertę językową. Pracujący tam tłumacze przysięgli posiadają biegłą znajomość praktycznie wszystkich europejskich języków.